بررسی تزریق پذیری تکیه گاه ها و پی ساختگاه سد شیواشان سردشت

تزریق عبارتست از راندن و نهشته کردن مواد سیال در توده سنگ درزه دار بعنوان پرکننده خلل و فرج ناپیوستگی ها، تزریق در توده سنگ ضمن تبدیل یک محیط متخلخل و ناپیوسته به یک محیط پیوسته موجب افزایش مقاومت ، ظرفیت باربری ، کاهش تغییر شکل پذیری و کاهش تراوایی می گردد. با توجه به رشد سریع علم تزریق و تبدیل آن بعنوان وسیله ای برای برطرف نمودن مشکلات مهندسی زمین، باید قبل از آغاز پروژه بررسی های لازم در مورد مشخصات طبیعی زمین به منظور پیش بینی موارد تکنیکی و توجیه فنی و اقتصادی پروژه ، انجام گیرد. علیرغم اینکه در گذشته تزریق در کارهای موقت و دائمی مورد استفاده قرار می گرفت، امروزه کاربردهای فراوانی پیدا کرده است.